دیروز اتفاق عجیبی افتاد. ایمیل یاهو رو که باز کردم دیدم یک ایمیل رسمی از طرف مجله پردازش سیگنال از طرف دکتر شهباز پناهی از ادیتورهای مجله دارم. بازش که کردم باورم نمی‏شد. من رو بعنوان داور یک مقاله از چین انتخاب کرده بود. معمولا رسم بر اینه که استادان رو بعنوان داور انتخاب کنن و استاد مقاله رو برای داوری به دانشجویان دکتراش واگذار می‏کنه، تا حالا ندیده بودم مستقیما داوری رو به یک دانشجوی دکترا پیشنهاد کنند. شهباز پناهی سال‏هاست با ولایی (از استادان سابق شریف) در کانادا همکاری تحقیقاتی داره و در همون زمینه من کار میکنه.

با علی با هم بودیم. من دائم می‏گفتم «آخه چرا من رو انتخاب کردن؟!»‏ ... علی عصبانی شده بود «بابا دکتر تو هم اصلا اعتماد بنفس نداریا، قبولش کن!» ..... «میذاری لااقل تا تهش رو بخونم ببینم چی‏ نوشته یا نه؟» ...... «حتما توی اون مقاله که با هادی دادی که بابایی زاده اسم تو رو گذاشت سوم، اینا فکر کردن استاده تویی!!!!!» .... مگه اینکه دکتر بابایی زاده نفهمه! .... وگرنه کارم زاره :)

نظرات دیگران []